Γυρνώντας πίσω στο Κέντρο Εκπαίδευσης Πυροβολικού της Θήβας, μετά από την άδεια ορκωμοσίας, και μη γνωρίζοντας το που θα βρισκόμαστε το επόμενο βράδυ, καθώς μια μετάθεση στον Έβρο μπορεί να...
σημαίνει ότι θα φύγουμε το ίδιο απόγευμα με ομαδικό φύλο πορείας σε τρένα όπου δεν θα επαρκούν καν οι θέσεις για να καθίσουμε, δεν μπορούμε παρά να αναλογιστούμε αυτές τις πρώτες μέρες της θητείας μας στον ελληνικό στρατό. Μια θητεία, που σύμφωνα με τα όσα μας είπε ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Σπηλιώπουλος στην ορκωμοσία, αποτελεί συνταγματική υποχρέωση αλλά και δικαίωμα όλων των Ελλήνων.
Από την πρώτη στιγμή όμως που μπήκαμε στο στρατό είδαμε ότι η "υποχρέωση" δεν είναι ίδια για όλους, ούτε βέβαια ο ελληνικός στρατός - ο μοναδικός μαζί με αυτόν των ΗΠΑ που σε εποχή οικονομικής κρίσης ανταποκρίνεται στις επιταγές του ΝΑΤΟ για εξοπλιστικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ - νοιάζεται για την υγεία, την υγιεινή και την ασφάλεια των φαντάρων που καλούνται να υπηρετήσουν την υποχρεωτική τους θητεία.
Διαβάσαμε στο διαδίκτυο για τον συνάδελφο μας που κατατάχθηκε ως εξ αναβολής και λιποθύμησε μέσα στο ΚΕΠΒ επειδή το 401 δεν κατάφερε να αξιολογήσει την σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας του και να τον περιθάλψει ανάλογα.
Bρεθήκαμε να ζούμε 150 με 200 άνθρωποι σε κοινούς θαλάμους όπου αντιστοιχούσε μία τουαλέτα ανά 20 στρατιώτες και που για να τις καθαρίσουμε μας έδιναν χλωρίνη σε μπουκαλάκια νερού του μισού λίτρου, δύο το πολύ τρία την ημέρα.
Η τύχη έπαιζε κι αυτή το ρόλο της στη ζωή στο στρατόπεδο. Έτσι όποιος είχε την ατυχία να υπηρετήσει στη 2η Μοίρα, από την πρώτη στιγμή της κατάταξης του είχε να αντιμετωπίσει τις φωνές και τη βίαιη στρατιωτικοποίηση, που συνεχίστηκε με επιβολές ποινών για ασήμαντες αφορμές, ακόμα και πριν την ορκωμοσία. Ο χαλασμένος καυστήρας του κτηρίου της 2ης Μοίρας, άφησε τους φαντάρους χωρίς ζεστό νερό στα λουτρά για πολλές ημέρες, με αποτέλεσμα να αρρωστήσουν οι περισσότεροι και μόνο η διεκδίκηση των συναδέλφων να έχουν πρόσβαση στο χώρο του καυστήρα για να ανεβάζουν την ασφάλεια που έπεφτε, μπόρεσε να λύσει το πρόβλημα.
Στα εστιατόρια της 3ης Μοίρας η λάντζα δεν είχε ζεστό νερό, ενώ γάντια για τους φαντάρους που είχαν τα χέρια τους στο παγωμένο νερό για ώρες κατά τη διάρκεια της 24ωρης υπηρεσίας τους στα μαγειρεία δεν προβλέπονταν. Χειρότερη ήταν η κατάσταση στη λάντζα της 4ης Μοίρας, που στεγαζόταν σε ένα κτήριο με στέγη από καρκινογόνο αμιαντοτσιμέντο, χωρίς θέρμανση, όπου υπήρχε μία βρύση με καυτό νερό απ' ευθείας από τον θερμοσίφωνα και διαφορετική με κρύο νερό από το δίκτυο, με αποτέλεσμα να καίγονται και να σκάνε τα χέρια των φαντάρων. Φαίνεται ότι οι χλωρίνες, τα γάντια και ένας μείκτης για το νερό είναι πολύ ακριβά για τον ελληνικό στρατό των γιγάντιων εξοπλιστικών προγραμμάτων και των "ειρηνευτικών" αποστολών.
Βρύσες για πόσιμο νερό δεν υπήρχαν πουθενά στους θαλάμους, αναγκάζοντας τους φαντάρους να αγοράζουν νερό από τα ΚΨΜ, ενώ δεν υπήρχε η παραμικρή πρόβλεψη για τους συναδέλφους που έχουν ειδικές διατροφικές ανάγκες, όπως το να μην τρώνε χοιρινό κρέας ή κρέας γενικά, οι οποίοι αναγκάζονταν τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας να μένουν σχεδόν νηστικοί ή να τρώνε με δικό τους κόστος από τα ΚΨΜ.
Για τους νεοσύλλεκτους δεν προβλέπονταν να έχουν εξόδους και διανυκτερεύσεις πέρα από μια 12ώρη έξοδο με ειδική άδεια του ΓΕΣ. Αυτό όμως δεν εμπόδιζε κάποιους λίγους, με παρέμβαση του ίδιου του διοικητή του στρατοπέδου, να βγαίνουν έξω τα Σαββατοκύριακα, ενώ υπήρχε και περίπτωση φαντάρου που εκτέλεσε τη βασική εκπαίδευση "δια αλληλογραφίας" αφού λάμβανε επαναλαμβανόμενες 7ήμερες άδειες μέχρι και την ημέρα της ορκωμοσίας του. Αντίθετα δεν δόθηκε ολιγόωρη άδεια σε φαντάρο για να πάει σε κηδεία φιλικού του προσώπου στη γειτονική Θήβα.
Προσβλητική για την αξιοπρέπεια όλων των φαντάρων ήταν η συλλογική μας αντιμετώπιση ως υπόπτων, όταν το βράδυ της τελευταίας μέρας της κατάταξης έγινε διάρρηξη στα ΚΨΜ του στρατοπέδου. Οι πολύωρες αναφορές και η καταστρατήγηση του ωραρίου, με πρωινές αναφορές στις 6:15 και αγγαρείες κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού ύπνου, συμπληρώθηκαν από τον διπλασιασμό των υπηρεσιών, καθώς εφευρέθηκαν νέες υπηρεσίες όπως η άοπλη φρουρά στα εστιατόρια της 4ης Μοίρας, τα άοπλα περίπολα γύρω από το κτήριο της 3ης Μοίρας, οι κτηριοφύλακες και οι δεκανείς αλλαγής που ξύπναγαν στη μέση της νύχτας για να αλλάξουν τους κτηριοφύλακες μέσα στο ίδιο κτήριο. Δεν γλυτώσαμε δε ούτε τις επισκέψεις διάφορων πλασιέ βιβλίων, όπως ενός γραφικού τύπου που ήθελε να μας πουλήσει έναν οδηγό επιβίωσης με δώρο βιβλίο για το τέλειο μακιγιάζ για τις κοπέλες μας, ούτε ενός δεύτερου που πουλούσε ένα βιβλίο που ουσιαστικά παρουσίαζε τον στρατιωτικό κανονισμό, τον οποίο ο ελληνικός στρατός δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να μας μοιράσει.
Πέρα από τα προβλήματα που είχαμε ως νεοσύλλεκτοι, δεν μπορούσαμε παρά να δούμε και την ταλαιπωρία των συναδέλφων της Πυροβολαρχίας Διοίκησης, που όντας οι μοναδικοί ένοπλοι φαντάροι του στρατοπέδου, είχαν συνεχείς υπηρεσίες και παρά το γεγονός ότι βρίσκονται στη Θήβα ως μετάθεση στο τόπο συμφέροντος για κοινωνικούς λόγους, έκαναν εβδομάδες για να δουν το σπίτι τους.
Χαραγμένη στη μνήμη μας δεν θα μείνει - όπως ισχυρίστηκε ο αναπληρωτής υπουργός- η ανούσια τελετή της ορκωμοσίας για την οποία μας ταλαιπωρούσαν με ατελείωτες ώρες ορθοστασίας επί μία εβδομάδα, αλλά οι στιγμές εκείνες που ο συνάδελφος έπαιρνε τη σφουγγαρίστρα από τα χέρια σου λέγοντας "πήγαινε εσύ να κοιμηθείς γιατί είσαι κουρασμένος και θα καθαρίσω εγώ" ή έβγαινε στην αναφορά για να διεκδικήσει να κάνει τη ζωή μας λίγο καλύτερη. Χαραγμένη στη μνήμη μας θα μείνει η αλληλεγγύη των πολλών συναδέλφων που διάλεξαν το δρόμο της αξιοπρέπειας και η στάση τους που σβήνει την πίκρα για όσους λίγους επέλεξαν να λειτουργήσουν ως υπαξιωματικοί, τρέχοντας και πιέζοντας τους συναδέλφους τους ελπίζοντας στη δική τους λούφα και ευκολία.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
diktiospartakos.blogspot.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου