Ο Θεόδωρος Πάγκαλος υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς της γενιάς του. Μόνο που τις περισσότερες φορές αδίκησε ο ίδιος τον εαυτό του... λόγω της πρόδηλης αδυναμίας του να… κρατηθεί, με αποτέλεσμα να μην καταφέρει τελικά να βρεθεί στην κορυφή της εξουσίας, εκεί όπου το ταλέντο και η προσωπικότητά του έδειχναν ότι θα έφτανε.
Έχασε τον Δήμο της Αθήνας από τον Αβραμόπουλο, και μαζί το «δαχτυλίδι» που του έδινε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αναγνωρίζοντας ότι μονάχα ο Πάγκαλος είχε τη στόφα του ηγέτη που θα μπορούσε να κρατήσει το ΠΑΣΟΚ ενωμένο, και να διαιωνίσει την παραμονή του στην εξουσία.
Δεν δίστασε να υπογραμμίσει ότι οι Γερμανοί έχουν «μυαλό νάνου», μια διαπίστωση που αποδεικνύεται απολύτως ακριβής στις μέρες μας, την εποχή που μίλησε δημοσίως ωστόσο, έβαλε απέναντί του το ισχυρότερο έθνος της Ευρώπης.
Στη μάχη για τη διαδοχή του Ανδρέα, την περίοδο 1995-96, υποχρεώθηκε από τις συγκυρίες να στοιχηθεί πίσω από τον Κώστα Σημίτη, δίπλα στη Βάσω Παπανδρέου και τον Παρασκευά Αυγερινό, ως μέλος της «ομάδας των τεσσάρων». Αντί να είναι ο αυτονόητος ηγέτης της.
Πλήρωσε το φιάσκο Οτσαλάν, με αποτέλεσμα να μην… βρέξει το τσουνάμι ούτε τον Κώστα Σημίτη αλλά ούτε και τον Γιώργο Παπανδρέου. Ενώ, όταν ήρθε η ώρα του «θαμπού δαχτυλιδιού», στις αρχές του 2004, είχε διαρρήξει τόσο πολύ τις σχέσεις του με το «όλον ΠΑΣΟΚ», ώστε δεν είχε αντικειμενικές ελπίδες να μπει στον δρόμο του Γιώργου Παπανδρέου.
Μετά την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, το 2009, έγινε αντιπρόεδρος. Είπε και του χρεώθηκαν πολλά. Με πλέον μνημειώδες το «μαζί τα φάγαμε». Σήμερα ωστόσο, με την παραδοχή του στην «Κοινωνία Ώρα Mega» ότι δεν έχει τα χρήματα για να πληρώσει το χαράτσι στα ακίνητα, που συνοδεύτηκε από την προτροπή στον Ευάγγελο Βενιζέλο «να τον συλλάβει», ο Θεόδωρος Πάγκαλος παίζει με τη φωτιά, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο ταραχώδες παρελθόν της πολιτικής σταδιοδρομίας του.
Με την πίεση που υφίσταται ο Ευάγγελος Βενιζέλος, και τον προφανή θυμό του Υπουργού Οικονομικών που χαραμίζει άσκοπα το προσωπικό πολιτικό κεφάλαιό του για το μέλλον, καλούμενος να συντονίσει όχι μόνο μια ανεπαρκή Κυβέρνηση, αλλά και τον… Πρωθυπουργό της, δεν θα έπρεπε να μας κάνει εντύπωση αν δούμε τον αντιπρόεδρο Α’ να… διατάσσει τη σύλληψη του αντιπροέδρου Β’.
Οι δυο τους άλλωστε, βρέθηκαν πάντα απέναντι. Με πιο οδυνηρή τη «γειτνίαση» στην εσωκομματική μάχη του 2007. Τότε που κανείς δεν κατάλαβε πως ο Γιώργος κατάφερε να κρατήσει το ΠΑΣΟΚ. Σε βάρος του Βαγγέλη.
www.statesmen.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου