Η μανία είναι πρόβλημα

Η μανία είναι μια εξαιρετικά σοβαρή διαταραχή διάθεσης, η οποία χαρακτηρίζεται απο ανυψωμένη ή οξύθυμη διάθεση, ανυψωμένη ενέργεια και διαταραγμένες σκέψεις. Τα επεισόδια της μανίας συνδέονται γενικά με τη διπολική διαταραχή και την κλινική κατάθλιψη. (wikipedia)

Νομίζω πως μπορεί ο οποιοσδήποτε να το καταλάβει και χωρίς τη βοήθεια μιας, ηλεκτρονικής ή μη, εγκυκλοπαίδειας τι εστί μανία, είτε από προσωπική εμπειρία, είτε από κάποιο συγγενικό/φιλικό πρόσωπο, είτε απο ειδήσεις, είτε απο οτιδήποτε άλλο.

Δεν αναφέρομαι σε ένα συγκεκριμένο είδος, είναι πολλά και διαφόρων ειδών.
Η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να τα αριθμώ και να τα αναφέρω και δεν ξέρω γιατί.
Η μανία λοιπόν πρέπει να μείνει μακρυά μας. Να έχουμε το μυαλό μας καθαρό, τον εαυτό μας υπό έλεγχο, την προσωπικότητά μας ισορροπημένη, την κρίση μας ορθή, τις επιλογές μας ανοιχτές.
Είναι σημαντικό να ξέρουμε ποιοι είμαστε και που πάμε και πάνω απ όλα ποιος είναι ο στόχος μας. Γιατί χωρίς στόχους είμαστε χαμένοι. Χωρίς όνειρα ακόμα πιο χαμένοι.
Ποιος είναι στόχος όλων αυτών που τα σπάνε πριν ακόμα ξεκινήσει μια ειρηνική πορεία?
Ποιος είναι ο στόχος όλων αυτών που περνάνε νόμους και νομοπλαίσια χωρίς να σκεφτούν τον ίδιο τους τον εαυτό.Γιατί μαζί με μας καταστρέφονται και οι ίδιοι, άλλο αν δεν μπορούν να το δουν και να το παραδεχτούν γιατί δεν τους φτάνει το μυαλό.
Ποιος είναι ο στόχος αυτών που προβάλλουν στο κατεστραμμένο σαχλοκούτι ότι ''τους συμφέρει'' για να παραπλανήσουν τον κάθε μπαμπά και τον κάθε παππού που δεν μπορούν να είναι στους δρόμους και να ζούνε από κοντά τον εμφύλιο που ξεσπάει σε κάθε αναθεματισμένη πορεία.
Ποιος είναι ο στόχος όσων βγαίνουν στους δρόμους και φωνάζουν ενώ δεν έχουν την παραμικρή ιδέα γιατί το κάνουν.
Όσο δυνατά και να το πιστεύουν δεν έχουν κανέναν απολύτως στόχο.
Μανία. Αυτό τους διακρίνει. Επιπολαιότητα και μανία.
Γιατί αν είχαν στόχους θα ήξεραν πως για να φτάσεις στον στόχο σου χρειάζονται αργά και προσεκτικά βήματα, μια ολόκληρη διαδρομή, και όχι οι απερίσκεπτες και αφελέστατες κινήσεις που οδηγούν μία χώρα στη μαζική αυτοκτονία.
Εμείς οι υπόλοιποι φταίμε όμως.
Γιατί λέμε ''Δεν μπορώ εγώ να αλλάξω το μυαλό του καθένα.''
Μόνος σου δεν μπορείς.
Όλοι μαζί μπορούμε.
Και ποιος μου λέει εμένα οτι δε θα με σκοτώσει ο κάθε απερίσκεπτος αστυνομικός, οτι δεν θα μου έρθει στο κεφάλι μία αυτοσχέδια μολότοφ του κάθε φανατισμένου ''μπάχαλου'', ποιος μου λέει οτι όλα αυτά δεν θα συμβούν στον διπλανό μου, στον παρα διπλανό μου, στην φίλη μου, στον αδερφό μου...
Γιατί;

ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ

Πηγή